No neolítico os hipopótamos eran os nosos amigos. Ou ó menos iso é o que se pode deducir da noticia aparecida no xornal nestes días sobre unha escavación no opulento barrio de Ramat Aviv na capital económica de Israel.
O certo é que algo lles debeu de ocurrir a estes mamíferos ó longo do tempo para deixar de ser o agarimoso precursor do can de palleiro e converterse nos monstros fluviais que tantos quebradeiros de cabeza provocaron nas cortes faraónicas (e o de "quebradeiro de cabeza faraónico" pódese entender en toda a literalidade da expresión").
Á espera de máis datos, quédome co único hipopótamo que me inspira a suficiente confianza como para consideralo mascota (cos meus máis sinceros respetos para o entrañable artiodáctilo xudeu): Hipo, de "Ausonia elásticos la-lá, muy absorbentes la-la-lá". Saúde.
No hay comentarios:
Publicar un comentario